Dag 31 Ponferrada – Villafranca de Bierzo 24,1 km. ( Dinsdag 01-10-2019 )

Vandaag is het al weer 1 oktober en ben ik 36 dagen onderweg op de Camino Francés. Nog een dag of tien schat ik voordat ik in Santiago de Compostella ben, afhankelijk van hoe ik mij voel.

Het verbaast mij elke avond weer, hoeveel pelgrims gewoon met hun kleren aan naar bed gaan. Natuurlijk is dat s’morgens gemakkelijk, beter dan dat je in het donker je spullen bij elkaar moet zoeken. Maar ik slaap in mijn slip en hemdje, en vind dat toch fijner.

Om half acht ga ik op pad, het is dan nog donker maar omdat ik de halve stad nog door moet, is dat goed te doen. Het is bewolkt, en dat blijft de hele ochtend zo. Het gaat over wat doorgaande weggetjes in landbouw gebied. Hier zie ik toch, dat er groente verbouwd wordt, die ik s’avonds jammer genoeg bijna nooit op mijn bord zie.

Het dreigt te gaan regenen, maar het blijft droog en de temperatuur ligt zo rond de 20 graden. Ik kom door steden waar de hoofdweg doorheen loopt, en waar je de benzine dampen op snuift. Nu merk je pas echt, dat ik tot nu toe erg veel door de natuur heb gewandeld. Gadverdamme wat een stank…

Ik zie een huis waar koperen regenpijpen uit de dakgoot steken. Hoe is het mogelijk dat deze er nog gewoon aan zitten. Bij ons waren ze al lang verzilverd…

Het pelgrims echtpaar van de Engelsman en Nederlandse vrouw kruisen weer mijn pad, en samen lopen wij op. Een praatje hier en een praatje daar en de kilometers worden zo een stuk gemakkelijker. Zo bewolkt als het vanmorgen was, zo trekt het in de middag open met blauwe luchten en prachtige witte wolken partijen.

Hoewel het kaartje vandaag aan geeft dat er niet zo heel veel hoogte verschillen zijn, wordt het toch steeds meer bergachtiger. Vandaag gaat het ook weer over glooiende wegen door een wijn gebied. Het laatste stuk naar Villafranaca del Bierzo volgt de doorgaande weg wat minder leuk is, maar gelukkig is er ook een alternatief wat wel wat om is, maar wel veel leuker. Het pelgrims echtpaar gaat rechtdoor, maar ik sla rechtsaf en volg de alternatieve route.

Ja… en hoe gaat het vandaag…  Poeh poe, het is een zware dag… mijn voeten doen weer behoorlijk zeer vandaag. Op zich voel ik mij goed, maar het lukt mij maar niet om na het ontbijt nog iets te eten. Dat weeïge gevoel in mijn maag blijft mij parten spelen. Overdag grijp ik dan maar naar een banaantje, dat gaat er gelukkig wel in.

De Albergue heb ik onderweg al gereserveerd via Booking.com. Zo lang ik mij niet top voel blijf ik reserveren, ik houd daar niet zo van maar nu is het beter. Gelukkig ligt Albergue “El Castillo” aan de Camino de Santiago, dus daar moet ik straks langs komen en dat is ook weer fijn. Uit ervaring weet ik dat het behoorlijk tegen kan vallen… dat als je vermoeid op zoek moet naar je slaapplek, en je dan nog de hele stad of dorp door moet.

• 

• 

• 

Ik denk dat ik de was vandaag maar even in de wasmachine en droger doe, want ik weet niet of ik alles op tijd droog krijg. De eigenaar doet het voor mij en ik ga lekker in de tuin zitten luieren.

Als ik mij geïnstalleerd heb… heb ik wat trek in iets lekker, en daar is mijn noodrantsoen voor, zodat mijn honger gestild is. Vanavond maar eens kijken of ik iets lekkers kan vinden, wat naar binnen glijd… iets van pasta of zo.

En ja hoor het is gelukt…. een heerlijke Spaghetti Bolognese gegeten, en een schaaltje Piementos de Padron. Lekkerrrr, het begint weer te smaken. Hopelijk zet zich dat door!!