Afgelopen week weinig tijd gehad om er even op uit te gaan, maar gelukkig kon ik op vrijdag wel even een ommetje maken hier in de buurt. Ten zuiden van Oss ligt het Vierwinden bos en het pad richting Herperduin. Het natuurgebied Herperduin, soms ook Herpse Bossen genoemd, is een natuur- en recreatiegebied tussen Oss en Herpen. Het gebied is ongeveer 400 ha groot en is eigendom van de gemeente Oss. Mijn Lunch wandeling gaat ook vaak die kant op naar Pan en Zo.

Maar nu valt er niets te lunchen, maar heb toch een route gemaakt wat die kant op gaat. Omdat het een vrij druk belopen gebied is, wijk ik af van de wandelpaden. Maar telkens als ik de knooppunten routes kruis, verwonder ik mij hoe druk het is.

Het bos vind ik erg troosteloos, het is kaal nat en bruin… Bah niks aan zo, maar ik wandel omdat ik geniet van het buiten zijn. Weet je…. ik verlang nu al zo naar de lente, terwijl het nog maar net winter is. Laat het dan maar sneeuwen… gewoon een echte winter, het kijkt toch veel vrolijker als er sneeuw in de bossen ligt. Maar de lente laat nog wel even op zich wachten… de knoppen weer in bloei zijn, en er een groene gloed in het bos verschijnt. Ik zal nog even geduld moeten hebben.

Rondom het Ganzenven zijn diverse bankjes om even te gaan zitten, maar overal heeft de frisse bries uit het zuidwesten vrij spel. Mijn koffie en zelf gebakken Focaccia broodjes met rode pesto laten zich heerlijk smaken, maar ik blijf hier maar kort omdat ik hier te snel af koel.

Pan en Zo haal ik niet, het is mij te druk en zo draai ik af richting het dorpje Koolwijk. Mijn Komoot navigatie app is daar niet blij mee, en zegt dat ik moet omkeren en terug moet gaan naar de oorspronkelijk geplande route. Ik doe net of ik haar (Wanda heet ze) niet hoor en wandel rustig naar De Kapel van Koolwijk… .

Vanaf hier weet Wanda mij weer naar de oorspronkelijke route te dirigeren, en wandel ik richting het noorden de polder in. Zeker in deze tijd wandel ik er niet zo heel graag in deze eindeloze wereld. Op wat weidevogels na valt er weinig te beleven, in het voorjaar zie je nog wel eens een haas, maar nu zie ik ze niet. Ik denk dat ze misschien een winterslaap houden, maar ik heb het op gezocht en dat is niet het geval.

En dan gaat het weer richting west zuid west richting Berghem. Zo gauw ik een beschut plekje zie neem ik een wat langere pauze, voordat ik verder ga. Ik kom langs het huis van een vroegere chef van mij. De goede man is vijf jaar geleden overleden, maar zijn weduwe woont er nog steeds. Één keer per jaar kom ik met mijn wandeling wel voorbij, en bel hier altijd aan. Nu sta ik met mijn mondkapje op aan de deur, en vraag of ik op gepaste afstand binnen mag komen. Ik ben erg welkom en het ruikt er heerlijk… Jeanne staat in een pan met snert te roeren… maar jammer genoeg is de erwtensoep nog niet af. Even een babbeltje en dan ga ik weer verder.

Mijn geplande route moet weer aangepast worden want de spoorwegovergang is gesloten door werkzaamheden. Natuurlijk sputtert Wanda weer tegen, maar het kan niet anders… Maar daarom kom ik nu over Het Reut, een nieuwbouwwijk tussen Oss en Berghem. Hier ligt een mooi pad waar ik langs 45 zonnebloemen wandel die energie opwekken. Ik loop nog door een park wat achter de Vogelwijk in Oss ligt, en dan is mijn ommetje toch nog een behoorlijke ronde geworden van 21,2 km.

Ik heb heerlijk gewandeld en had geen centje pijn aan mijn voeten, dat is wel eens anders geweest…