Tijdens mijn wandeling van afgelopen zondag, kwam ik aan het eind voorbij aan een kunststuk wat ik zo’n twintig jaar geleden gemaakt heb. Het ligt op de route als ik van het Vierwindenbos  naar huis wandel, en het blijft mij telkens roepen.

In 1999 werd ik in het kader van “Viering Oss 600 jaar Stad” benaderd door vriendin Wanda Janota, met de vraag of ik mijn medewerking wilde verlenen aan een dertiental Osse Kunstenaars. Zij wilden een kunstproject gaan doen met metalen palen, en daarom kwamen ze bij mij omdat ik bij Kaal mastenfabriek ( nu VDL Mast Solutions ) werkte. Dit bedrijf stelde gratis materiaal en werkruimte gratis beschikbaar.

Het was een machtig mooi Kunstproject om te begeleiden, vooral omdat het op papier en met diverse maquettes er heel leuk uit zag. Maar dan komt de praktijk om de hoek kijken, en dat was mijn vakgebied. En dan moet je met kunst en vliegwerk zoiets zien te verwezenlijken.

Het waren voornamelijk o.a. kunstschilders, beeldhouwers, en grafisch kunstenaars, die niets met metaal van doen hadden. En dat was wel eens lastig werken… als ik ze moest vertellen dat het op de manier zoals zij dat wilden, het niet ging werken.

Hierboven het project van Kunstmast Beppie Lotterman . Hier ben ik met haar de mast aan het lassen.

Hierboven de Kunstmast van Wanda Janota. Zij werkte toen veelvuldig met glas die zij in  drie ringen verwerkte.

Hierboven een hele mooie van Beeldend kunstenaar Jan van Dijk . Kleurijk geschilderd door Jan, maar een heel karwei qua grootte voor mij om te maken.

Maar de allermooiste vond ik zelf het project Kunstschilder Jopie Janssens. Het was het silhouet van een vrouw op een paal. Het was een hele kunst om die zo vloeiend mogelijk om de paal te vouwen. Toen het Kunst project was onthuld in het Sibelius park in Oss, hadden wij nog de uitslag van het silhouet over. Die vonden Jopie en ik haast nog mooier dan de orginele. Dus is deze bij Jopie in haar tuin neer gezet.

Aan dit hele Kunstproject heb ik een tic aan over gehouden. Ik zie overal kunst in, en gooi niet zomaar nog iets weg als ik op mijn werk ben. Je weet maar nooit…