Je verwacht het niet… maar sinds gisteren ben ik de trotse bezitster van een Bladkorf… Nou Ja… Trots, het is noodzakelijk en daarom heb ik het beheer contract afgelopen vrijdag, maar ondertekend. En zie… Gisterenmiddag stond ‘Publieke Werken’ voor de deur om vier uit de kluiten gewassen roosters af te leveren. Daar kwam nog een zakje met bevestigingsmiddelen bij, en dat was het.

Dag Mevrouw zeiden ze nog en weg waren ze. Oh ja, ze vroegen of ik er blij mee was. Ik beaamde dat ik dat niet was, en dat ik het aan de baas door zou geven. Daar stond ik dan, netjes gewassen en opgedoft om uit te gaan.

Dus ik weer naar boven, werkplunje aan, en aangebeld bij de buurman om te vragen of hij tijd had om de Bladkorf mee in elkaar te zetten.

En al was het maar 10 minuten werk, ik had er totaal geen zin in. Ik had de ochtend gewerkt, daarna meteen door naar de Fitness, terug naar huis gefietst… Ik was moe en wilde gewoon even zitten. Tring tring de bel!! Nee dus… totaal geen zin…

Maar goed hij staat nu te pronken op ons grasveldje voor onze woningen. Als je naar de bomen kijkt zijn ze al aardig kaal, maar dit zijn niet de enige bomen aan ons plein. Hij wordt nog 3 x leeg gemaakt voordat ik hem weer mag afbreken en opruimen, en verwacht dat hij echt wel vol komt.

Gisteren heb ik nog de bezem gebruikt, maar zo meteen ga ik even een draadloze bladblazer aanschaffen. Ook de handen op bovenstaande foto lijken mij wel handig, en zo wordt bladeren opruimen nog een leuk klusje is mijn gedachte.