Onze vakantie stond vorig jaar zomer op het programma, maar Corona gooide toen roet in het eten. Maar omdat wij deze gecombineerde bus/trein reis naar de Zwitserse Alpen toch wilden maken, werd er opnieuw geboekt. Wij kozen voor eind november omdat dit mooi uit kwam met onze trouwdag. Eind november ook omdat er dan zeker wel sneeuw zou moeten liggen in de hogere gebieden.

Dag 1: 27-11-2021

In onze boeking hebben wij aangegeven dat wij opstappen bij het station in Oss. Om 07:00 uur worden wij daar opgehaald met een bus van Effe Weg, die ons naar Zeeland (Nbr.) brengt.

Effe Weg / Bolderman heeft een verzamelpunt bij Restaurant Het Witte Huis in het Brabantse dorp Zeeland. Hier komen alle bussen uit heel het land bij elkaar, om in ons geval van hier over te stappen in de bus naar Zwitserland.

Er staan 5 bussen waarvan er 3 naar de kerstmarkten gaan in Duitsland. Twee gaan er naar Zwitserland. Ik had gehoopt dat het niet zo druk zou zijn. Maar in de ene bus zitten er 48 en in onze bus 37 personen. Allemaal willen wij met Bus en Trein genieten van een winters tafereel in de bergen, want er is ons veel sneeuw beloofd.

Vanwege de huidige corona maatregelen dient u – voordat u vertrekt – verplicht 2 gezondheidsverklaringen (1x Engels en 1x
Nederlands) in te vullen en te ondertekenen. Deze vindt u als bijlage bij deze reispapieren.

Dus op reis gaan met Corona is niet zo eenvoudig, want er moeten zo’n vijftal formulieren ingevuld worden voordat wij kunnen gaan rijden. Voor Duitsland, Frankrijk en Zwitserland. Voor Zwitserland apart ook nog het ‘Passenger Location Form’, die daarna digitaal wordt omgezet naar een Zwitserse Corona App.

• Bij het instappen bij de servicelijn dient u deze aan de servicelijnchauffeur te laten zien.
• Op het centrale overstappunt vindt nogmaals een controle plaats en levert u de Nederlandse versie bij één van de balies onder de overkapping in.
• De Engelstalige versie bewaart u tijdens de hele reis bij uw paspoort of ID kaart.

En dan kunnen wij eindelijk op weg. Ronald is onze chauffeur/reisleider de komende acht dagen, en verteld hoe het programma de komende dagen er uit zal zien. Hij weet ook ontzettend veel te vertellen over de omgeving waar wij doorheen rijden.

Maar dan gebeurt er iets waarvan wij achteraf denken, “Hier had een belletje moeten gaan rinkelen,” een voorbode van wat ons nog te wachten stond!! Ronald was zo aan het vertellen dat hij afslag Venray noord voorbij reed, en er toen achter kwam dat hij daar nog een medereiziger moest ophalen. Dus bij de volgende afslag er af, en aan de andere kant weer terug naar Venray noord.

Het is maar een kleine vertraging, maar dan begint onze reis toch echt. Over de A73 naar Venlo en als je alsmaar rechtdoor rijd kom je vanzelf op de A61 in Duitsland, die ons naar het zuiden brengt. Na 200 km en 2,5 uur rijden hebben wij onze eerste stop. Even de benen strekken, naar het toilet en genoeg tijd om koffie te drinken.

Het is een comfortabele reisbus en ik heb genoeg beenruimte. Voor de buurman die schuin rechts voor mij zit, is het misschien wat aan de krappe kant want naar wat ik later hoor is hij 2,05 meter. Ik observeer en zie hem tijdens onze reis de ene na de andere koek naar binnen werken. Niet gezond lijkt mij dat… ik zou er kilo’s van aankomen, maar hij (Paul) heeft geen grammetje overtollig vet aan zijn lijf.

Als wij weer een tweetal uren onderweg zijn verteld Ronald dat het tijd is voor een stop, en wij maken die in de Duitse Domstad Speyer. Wij hebben 1,5 uur de tijd om een bezoek te brengen aan het centrum, en daar een bezoek te brengen aan Dom en Kerstmarkt. Ik moet ook even op zoek naar een flappentap.

Ronald had in de bus een lijst laten rondgaan met de activiteiten die niet inclusief waren. Op deze lijst moesten wij aangeven waar wij allemaal aan deel wilden nemen. Dat geld moest in euro’s afgerekend worden bij Ronald, maar zoveel in contanten hadden wij niet bij.

Vanaf het parkeerterrein zie ik de Dom al liggen, daar gaan wij eerst heen. Tegenover de Dom wandelen wij de Maximilianstraße in en hier bevind zich de kerstmarkt. Alles bij elkaar een kwartiertje lopen, dus lekker dichtbij en alle tijd om hier wat rond te kijken bij de vele kraampjes.

Deze straat is ook een Pelgrimsweg naar Santiago de Compostella, en dat past helemaal in mijn straatje, omdat ik zelf ook een pelgrim ben die de weg naar Santiago gelopen heeft.

Als je in Duitsland bent mag je eigenlijk niet voorbij lopen aan een ‘Konditorei’, en zeker niet als het tijd is voor Kaffee und Kuchen, en dat is zo rond 15:00 uur. Kitty en ik zijn er iets eerder en brengen een bezoek aan Café Hindenburg, waar de vele taarten in de vitrine ons aan staren. Mijn Lief kiest voor de Schwarzwälder kirschtorte en ik neem de Käsetorte. Wat heerlijk is dit toch… dat moet je dus niet elke dag doen.

Het is zeker een stad om nog eens terug te keren want er zijn verschillende museums te bezoeken, waaronder het Techniek museum waar wij langs kwamen op weg naar het parkeerterrein. Een museum met eigen hotel, vliegveld en je hebt drie dagen nodig om alles te kunnen zien.

Maar wij moeten verder want wij willen graag naar Zwitserland. Het laatste gedeelte van onze reis vandaag, brengt ons naar onze overnachting in Hotel Ochsen in Kehl Kork. Ronald meld onze komst aan en krijgt een lijst met alle namen en kamernummers. Dan is het tijd om de bus uit te laden, en met onze koffers begeven wij ons naar de binnenplaats waar ons de sleutel wordt aangereikt.

Een hele operatie die soepeltjes verloopt. Ik verbaas mij er over, hoe weinig sommige mensen mee op reis nemen. Dat moeten mijn Lief en ik toch ook eens gaan uitproberen, wij gaan tenslotte maar acht dagen. En de chauffeur zal er zeker blij mee zijn.

Wij zijn zowat de laatsten die met de lift naar boven gaan, maar wij wachten netjes onze beurt af. Even ons lekker opfrissen en wat anders aan doen, want om 18:30 uur worden wij verwacht aan het diner. Alle tafels zijn gedekt en wij schuiven aan bij Dick en Miriam uit Almelo die alleen aan een tafel zitten. Even later sluiten ook Paul en Rita uit Breda zich bij ons aan.

Er wordt ons een uitstekend 3 gangen menu geserveerd en gaandeweg het diner leren wij onze tafelgenoten wat beter kennen. Het is heel ontspannen allemaal en het klikt tussen ons zessen. Ik zie al uit naar de komende dagen…

De wijn laat ons heerlijk smaken en wij hebben allerminst zin om vroeg naar bed te gaan. Paul en Miriam eigenlijk ook niet, maar die waren vanochtend al om 03:45 uur op, dus dat zij vermoeid zijn is te begrijpen. Maar toch bestellen wij nog een afzakkertje en dan is het tijd om naar boven te gaan. Als ik zo rond kijk blijkt dat wij de laatsten zijn, het is ook altijd hetzelfde met ons…

Dag 2: 28-11-2021

Om 07:00 uur worden wij aan het het ontbijt verwacht. Wij zijn wat vroeg beneden, en terwijl wij wachten totdat wij naar binnen kunnen, horen wij al van medereizigers, dat Zwitserland voor Nederland op slot gaat. Wij gaan maar acht dagen, maar om nu tien dagen in quarantaine te gaan, dat zien wij ook niet zitten. Dat is een dikke tegenvaller die de reisorganisatie ook niet aan zag komen, en niemand niet.

Een dikke tegenvaller, teleurstelling die voor een tweede keer door Corona niet doorgaat. Ronald vertelt dat hij gisterenavond tijdens het diner al werd gebeld over “Zwitserland Gaat Op Slot”. Om de sfeer niet te bederven verteld hij nog niets aan de reizigers. Een wijs besluit vind ik, want ik denk dat velen een slapeloze nacht zouden hebben gehad.

Het is niet anders… Wij Spoelen het bandje maar terug, en reizen weer terug naar Nederland. Ronald onze chauffeur wil ons toch nog een beetje laten genieten, en rijd via een toeristische route door het Zwarte Woud naar de snelweg.

Het houd maar niet op met de pech, want onderweg worden wij door de Autobahn Polizei van de weg geplukt voor een controle, en naar een parkeerplaats gedirigeerd. Alle paspoorten en in gevuld formulier worden ingenomen.

De hamertjes voor ontsnapping worden geteld in de bus. Zouden ze ingenomen worden vraag ik mij af, zodat wij niet kunnen ontsnappen. Alles wordt gecontroleerd motor, kofferruimte. Papieren van de bus blijken niet te kloppen…

Tijdens ons stilstaan op de parking rijd er een andere bus van Effe Weg voorbij. Die kiest eieren voor zijn geld en rijd gauw door.

Na 30 minuten krijgen wij al onze paspoorten en formulier weer terug. Het Inreis formulier wat wij voor het begin van onze reis moesten invullen, werd nog geeneens door de Duitse politie herkend. De regels voor Corona veranderen waarschijnlijk zo snel dat ze het niet meer kunnen bijhouden.

Ze wisten ook niet dat Zwitserland voor Nederland op slot was gegaan, en dat wij onze vakantiereis moesten afbreken.

Na een uur stilgestaan te hebben tijdens de de controle, mogen wij weer verder rijden. De buschauffeur komt er af met een waarschuwing omdat hij kopieën bij heeft in plaats van een origineel document behorende bij de bus.

Tijd om onderweg te pauzeren is er amper. Een korte stop om naar het toilet te gaan en om een broodje te kopen, en dan weer snel in de bus en verder. Om iedereen tot snelheid te manen, zegt de chauffeur dat het vanaf nu Happy Hour is. Alle drank met uitzondering van wijn voor half geld.

Ronald de chauffeur, heeft de opdracht om circa 16:15 – 16:30 uur op de verzamelplek in Zeeland te zijn. Dat is de tijd dat alle bussen zowat binnen moeten zijn. Een normale gang van zaken is dat de reis wordt afgesloten met een afscheidsdiner. Ook vandaag… maar de horeca sluit vandaag om 17:00 uur. 16:40 uur komen wij aan in Zeeland en kunnen meteen aanschuiven. Het wordt een snelle hap, maar wij genieten er van. Wij nemen afscheid van Dick en Miriam, Paul en Rita en zeggen, “Misschien tot Ooit.

Voor de bus onderneming is deze plotselinge terugkomst een horror scenario. Het is een dag van veel improviseren, want er komen veel meer bussen terug op de verzamelplek dan eigenlijk gepland. Extra chauffeurs zijn opgetrommeld om iedereen op tijd weer naar huis te krijgen.

Maar ook dat wil niet lukken, want na onze binnenkomst moeten er nog twee bussen binnenkomen. Gelukkig hoeven zij niet meer te eten. Normaal wacht iedereen in het restaurant totdat alle bussen binnen zijn, maar nu de horeca om 17:00 uur leeg moet zijn is dit niet mogelijk. Dus moeten wij in de bus die ons naar huis brengt, zo’n 45 minuten wachten op die andere bussen, voordat wij eindelijk kunnen gaan rijden.

De pech houd maar niet op… Als wij weg rijden van onze verzamelplek, zien wij onze chauffeur de verkeerde kant op rijden. Ik denk dan, de chauffeur neemt een andere weg, maar waar hij dan rechtsaf had moeten slaan rijd hij nog steeds rechtdoor. Tjongejonge wie weet het nou beter!!

Maar een drietal kilometers verder horen wij ineens over de intercom, “macht der gewoonte.” Hij was zo gewend een andere route te nemen, dat hij dat nu ook deed. Maar na zo’n dag als deze maakt dat beetje vertraging ook niet meer uit. Ondanks alles blijven wij nog steeds lachen, ook al zie je dat niet met het mondkapje op.

Om 18:45 uur zijn wij weer op de plek, waar wij gisterenmorgen vertrokken voor onze reis naar de Zwitserse Alpen.

Dag 3: 29-11-2021

Vandaag krijg ik al een email van Effe weg, en even later wordt er ook nog telefonisch contact met mij opgenomen.

Geachte reiziger,

Afgelopen zaterdag stond er een mooie reis naar de Zwitserse Alpen voor u op het programma.

Helaas zijn wij tijdens de heenreis geconfronteerd met een plotseling gewijzigd reisadvies van Zwitserland.

Vanwege de aangescherpte maatregelen en verplichte quarantaine was de reis naar Zwitserland niet meer uitvoerbaar.

We vinden het zeer spijtig voor een ieder, dat we de reis vervroegd moesten afbreken.

Met vriendelijke groet,

Team Effeweg.nl

Ik krijg een aantrekkelijk aanbod waar ik mee akkoord ben gegaan. Wij zijn tevreden over Effe Weg en willen tenslotte deze reis nog steeds graag maken, en gaan een derde poging wagen. Een datum hebben wij niet maar er komt zeker een vervolg.