Vandaag zaterdag 19 februari gaan Tilly en ik verder met Ons Kloosterpad. Wij gaan verder waar wij gebleven waren en dat is bij Restaurant De Hooghei. Ook vandaag kunnen wij weer een beroep doen op onze wegbreng service, die ons naar het startpunt brengt.

Etappe 2 begint voor ons dus bij Restaurant De Hooghei, gelegen in het natuurgebied Hooge Heide. Hier wandelden Tilly en ik enkele weken geleden ook al, en toen maakten wij de Boswandeling Engelenstede… Nu komen wij er weer, op weg naar het eindpunt van de tweede etappe waar dat ook mogen zijn.

Want het heet niet voor niets ” Ons Kloosterpad” en Tilly en ik doen het op onze manier. Daarom wordt ook onze tweede etappe qua afstand een korte. Wij willen ‘Hans’ onze haal en breng service in eren houden, en passen ons aan wat er bij hem mogelijk is. En daarom laten wij ons vandaag op halen bij de Abdij van Berne in Heeswijk. Dat is maar een etappe van 9,2 km, maar na de storm Eunice van gisteren weten wij niet wat wij onderweg zullen aantreffen.

Vanaf de parking bij De Hooghei slaan wij linksaf de ‘Kaathoven’ op, steken de kruising over en na 50 meter gaat het rechts een wandelpad in. Ons Kloosterpad is een knooppunten route, Tilly is daar wat meer ervaren in dan ik en let daar meer op. Ik heb de navigatie App van Komoot en dat is tig keren handiger, al moet ik niet alleen afgaan op de navigatie stem ( Wanda noem ik haar). Nee… ik kijk ook regelmatig hoe mijn pad loopt op de kaart.

Meteen als wij het bos in lopen worden wij geconfronteerd met omgewaaide bomen en afgebroken takken. Gelukkig ondervinden wij er niet al te veel last van, en hebben maar een keer een kleine omweg hoeven te maken. Na mijn wandeling Van NS Boxtel naar NS s’Hertogenbosch… van afgelopen woensdag zagen mijn schoenen er niet uit

Dus moest er weer groot onderhoud gepleegd worden. Op de foto zie je het verschil, maar dan is het toch afschuwelijk als je dan weer over paden komt die blubberig zijn. Dus ik liep met de nodige voorzichtigheid om er voor te zorgen dat ze niet al te vies werden… Zien jullie het al voor je?? Maar eigenlijk was het alleen maar nat en blubberig in het bosgebied van ‘Engelenstede’. Daarna viel het allemaal wel mee.

Hier komen wij ook weer de aparte schuilhut tegen waar ik vorige keer de linkse foto heb gemaakt. De rechtse is vandaag gemaakt op de kop van de lange wand.

Hier ligt ook een mooi vennengebied wat aardig aan het herstellen is van de verdroging van afgelopen jaren, wat te merken is aan de soppige bodem. Het nodigt ook uit om hier wat foto’s te maken nu het zonnetje zo mooi in het water schijnt, eindelijk weer eens een blauwe lucht in een ven.

Als wij de bossen achter ons laten gaat het door de polder over boerenlandwegen. De wind heeft hier vrij spel en voelt guur aan. Volgens Tilly worden mijn oren blauw van de kou. Daarom zet ik de capuchon op van mijn windjack. Het ziet er een beetje raar uit want de zon schijnt volop, maar ik heb er baat bij.

Natuurlijk komen die bankjes er niet op het moment dat Tilly en ik het tijd vinden voor een pauze. Zien Jullie midden in de polder wel eens een bankje? Wij niet… dus lopen wij door naar Kasteel Heeswijk, steken de ‘Gouverneursweg’ over en wandelen nog even langs Maria die op dit pad over ons waakt.

De eerste bankjes komen wij tegen bij de uit 1800 stammende ‘Looz-Corswarem-Hoeve’, waarin een theehuis in gevestigd is. Gesloten natuurlijk… dan maar door naar het Kasteel want daar zijn wij altijd

En dat is maar 400 meter verder, dat halen wij nog wel. Bij de ingang wordt gevraagd of wij voor de rondleiding komen, maar nee zeggen wij in koor “Wij komen voor de Barones”. Natuurlijk blijven onze boterhammen in de tas en genieten Tilly en ik van een cappuccino, een chocoladebol voor Tilly en voor mij een walnoten-honing taart. Hmmm….

Bij de Barones wordt iedere gast een levensgenieter lees ik, of je nu voor koffie, lunch, drankje of Brabantse lekkernij komt. Ik kom er graag want het is een prachtige plek om te vertoeven! Maar wij moeten nog een stukje verder want hierna wacht de Abdij van Berne op ons.

Als wij met Ons Kloosterpad verder gaan slaan we linksaf en lopen voor het Kasteel langs. Wat een mooi kasteel is het toch… Lees hier over de Rijke geschiedenis van Kasteel Heeswijk. Wij moeten nog een 2,5 km en dan zit het er voor vandaag al weer op. Aan de horizon zie ik al de torenspitsen van Heeswijk en Dinther, de abdij komt dichterbij.

En dan zijn wij bij de Abdij Van Berne. Er komt net een auto aanrijden waar een drietal dames uitstappen, en zijn zo te zien ook wandelaars want zij dragen een rugtas. Het ziet er naar uit dat zij hier willen overnachten, en dan morgen aan Ons Kloosterpad beginnen. Zij bellen aan en worden door een Norbertijn binnen gelaten.

Volgens het Bindboek is De Abdij van Berne het eindpunt van de eerste etappe, en startplaats van etappe 2 van Ons Kloosterpad.

Maar Tilly en ik hebben er twee etappes voor nodig gehad om hier te komen, maar zoals ik al zei, “Wij doen het op onze manier.”

Wij lopen nog een stukje verder en eindigen onze tocht in het Proeflokaal van de abdij, terwijl wij wachten op ‘Haal en breng service Hans’. Tilly gaat nog even een stempel halen voor onze stempelkaart, die in het ‘ Bindboek’ van Ons Kloosterpad zit.

In het proeflokaal is het niet alleen maar bier hoor, want Tilly neemt een lekkere kop erwtensoep. Maar ik doe het proeflokaal alle eer aan en bestel een ‘Abt-generaal Quadrupel’. Nog even genieten…

Al met al een prachtige wandelochtend waarbij onze eigen boterhammen en koffie in de tas bleef. De tweede etappe van Ons Kloosterpad zit er op. Wordt vervolgd…

Ben je net als ik een Komoot gebruiker dan zijn al mijn wandelingen terug te vinden onder de naam Rikit. De Link is Ons Kloosterpad Etappe 2