Soms zit je een naam te bedenken voor een wandeling, maar omdat ik ook de Citadel in ’s – Hertogenbosch ga bezoeken, heb ik gekozen voor deze naam. Al moet ik daarvoor wel eerst 18 km wandelen om er te komen.

Vroege vogel als ik ben, sta ik voor mijn gevoel veel te laat op het station. Tja reizen met OV in Dal-uren is niet mijn ding, maar mijn bankrekening is er wel blij mee.

Met de Trein reis ik naar ‘s-Hertogenbosch en daar begint mijn wandeling bij de stations uitgang naar het Paleiskwartier. De route die ik volg gaat in het begin weer langs de Armada woningen van het Paleiskwartier. Aan het eind van het pad langs deze woningen kom ik bij de hofvijver. Ik vind het allemaal heel erg Haags klinken, maar ik ben toch echt in Den Bosch.

Hier zitten ook enkele horeca etablissementen, maar ja ik ben nog maar net op pad, dus dat gaan we maar niet doen. Er wordt flink gebouwd hier, en daarom moet ik een iets ander pad volgen dan ik gepland had. Ik weet dat ik de Vlijmenseweg moet oversteken om aan de andere kant uit te komen, en waar dat gebeurt is niet van belang.

Daarna nog een tunnel onder de Randweg door, die op het Drongelens pad uit komt. Ik sla linksaf en wandel naar het Vughts Gement. In dit HoWaBo gebied was ik nog niet eerder. Rechts van mij ligt het Gement, maar kijk ik links zie ik eerst het Drongelens Kanaal… kijk ik iets verder dan zie ik de Randweg van Den Bosch… en kijk ik daar weer overheen dan zie ik treinen rijden. Hemelsbreed zit er nog geen 150 meter tussen.

Ik volg het pad langs het Drongelens kanaal tot ik rechts een wandelpad in kan. Hier kom ik uit op de Honderd Morgen polder, wat ook weer zo’n mooi stukje natuurgebied is. Een reiger vliegt op als hij mij aan ziet komen, een eind verderop strijkt hij weer neer. Hij heeft duidelijk iets in het vizier want nu blijft hij zitten tot ik hem dicht genaderd ben. Voordat hij weg wil vliegen kan ik hem nog even vast leggen.

Aan het eind van dit ingeslagen pad wat het Grensdijkjespad heet, kom ik weer uit op het Drongelense pad… Ik heb als het ware een rondje gelopen, en sla nu linksaf want ik moet naar de Moerputten…  Hier was ik ook al op 5 maart en ik verwonder mij, hoe de natuur zo veel meer groener kleurt.

De Moerputtenbrug en de vlonders in het moeras blijven mij fascineren, en ik kom hier dan ook graag terug.

Ik heb mijn wandeling zo gepland dat ik weer langs theehuis De Pimpernel kom. De vorige keer dat ik hier was, was hij door Corona gesloten. Maar nu wordt ik door de uitbater van harte welkom geheten. Ik was er na 7,5 km ook wel aan toe. Gember is gezond, dus bestelde ik een gemberthee met een gember/kaneel cake. Gezond bezig dus, en ik kon even mijn voeten laten rusten.

Vanaf de Pimpernel wandel ik terug richting de Moerputten tot aan de kleine spoorbrug. De vorige keer moest ik daar stevig pionieren om boven op de brug te komen. Inmiddels een stuk wijzer geworden volg ik het juiste pad naar beneden.

Andere keren wandelde ik altijd terug via de halve zolen route, maar nu wandel ik via de visvijver in Vlijmen, naar het Engelenmeer. Bij de visvijver is er illegaal gestort zie ik. Plastic zakken en emmers met bouwafval, zo jammer dat dit gebeurt. Achter de visvijver ligt de Biessertweg die mij naar de Biessert Polder… brengt.

Dit hele natuurgebied waar ik nu doorheen gewandeld ben van Gement, Honderd Morgen, Moerputten en Biessert polder, is een waterbergingsgebied wat is aangelegd tussen Den Bosch, Heusden en Vlijmen. Dit wordt ook wel de klimaatbuffer Vlijmen-Den Bosch genoemd.

Ik wandel langs het Engelermeer richting Engelen. Om terug te komen in ‘s- Hertogenbosch wandel ik bijna 4,5 km in de nabijheid of langs de A59, maar echt storend vind ik het niet.  Bij Engelen steek ik de Dieze over en wandel om de Ertveldplas heen. Ik volg hier de routes van Maarten van Rossum, Camino Brabant en Camino de Santiago, op die manier voel ik mij toch de pelgrim die ik eigenlijk ben.

Als ik bijna 18 km gewandeld heb komt de Citadel in zicht. Wat een mooi fort midden in het hart van Den Bosch, en de route van Camino de Santiago loopt via de brug naar de binnenplaats van het fort. 

April doet wat hij wil is het gezegde, en dat is niet altijd wat ik wil. Want gisteren stralend weer met een zonnetje, en vandaag is het maar een Lala weertje zoals ik het noem… zo van, schijnt ie nou wel of niet. Regen gaf hij niet aan op de buienradar, en wat doet het… druppen, het is minimaal maar het is regen en daar wordt je nat van…

Maar ik moet niet zeuren want de temperatuur is prima, en als het zo blijft gaat volgende week mijn wandel rokje mee naar Limburg als ik het Krijtlandpad ga lopen.

Aan de achterzijde verlaat ik het fort, en wandel langs Zuid Willemsvaart en Dommel terug naar het station. Nog een foto van de draak op de Drakenfontein… en dan zit mijn wandeling van 19,4 km er bijna op.

Ik moet nog een kwartiertje wachten op mijn trein en ben om kwart over drie weer thuis.

De link op Komoot naar mijn wandeling is: https://www.komoot.nl/tour/735038998