Dag 5: Donderdag… Regen en nog eens regen…

Wat moet je op een dag als deze, als je weet dat het de hele dag blijft regenen. Wij beginnen om een laat ontbijt te nemen, en houden de buienradar in de gaten. Iets na 10:00 uur zou het wat droger zijn, en nemen om de hoek bij het hotel bus 500 naar Sáo Bento. Hier nemen wij de metro naar João de Deus vier haltes verder. Daar ligt een groot Shopping Center, dan gaan wij dat maar doen. Je moet toch iets…

Ondergronds begint de reis, en even verderop rijden wij over de beroemde Ponte Dom Luis 1 brug. Ik maak een foto maar moet eerst de aangeslagen ramen schoonmaken om iets te kunnen zien. Bij ons eindpunt stappen wij uit en gaan met de roltrap naar beneden en wandelen zo het Shopping Center binnen. Beneden zit de Mercadonna en allerlei restaurantjes.

Eerst maar eens kijken wat er allemaal te koop is, en dat is best veel. Maar ik heb de indruk dat het niet voor mijn portemonnee is weggelegd, en dat dan zes verdiepingen hoog. Het is er ook bloedheet binnen, of zou dat komen dat het zweet mij uitbreekt bij het zien van die prijzen. Wij besluiten de lift naar beneden te nemen, wij hebben het hier wel gezien…

Beneden in het restaurant bestel ik  cappuccino en een thee, en nemen er twee gezonde aardbeien vlaaitjes bij. Ondertussen kijk ik op de plattegrond wat wij nog zouden kunnen doen vandaag, raadplegen de buienradar en komen tot de conclusie dat het niets meer wordt vandaag.

Als wij buiten komen giet het nog harder dan een uur geleden, gelukkig is het station overdekt, en tien minuten later staan wij weer in Sáo Bento. Hier is ook dat bakkertje van maandag met al die lekkernijen.

Wij kiezen voor de take a way een soort van bocadillo uit, rijk belegt met ham kaas en chorizo. Wij nemen het mee naar het hotel en gaan vanavond waarschijnlijk de deur niet meer uit.

Maar… Als het avond is, regent het niet meer en wil ik toch ook Porto bij kunstlicht gezien hebben, dus ga ik nog een ommetje maken. Kitty blijft op de hotelkamer, zij heeft het even gehad met al dat gewandel. Ik loop even naar de Ribeira kade waar het gezellig druk is, en waar het sfeervol verlicht is en waar een drietal straatmuzikanten staan te zingen.

Ik loop naar de Ponte Dom Luis 1 brug, maak wat foto’s, en loop door kleine straatjes. Vanaf een terras was er in eerste instantie veel aandacht voor een straatmuzikant, maar als ik er voor de tweede keer langs wandel, is hij zijn spullen aan het inpakken. Het publiek op het terras heeft zich omgedraaid, en zit nu op een groot beeldscherm naar Brazilië – Servië te kijken.

Dag 6: Vrijdag… Zonnig

Het begint met mist als wij naar buiten kijken, maar de buienradar zegt “pak je camera want er wacht een mooie zonsopgang.” Maar wij zitten hier midden in de stad, dus is dit niet aan ons besteed. Om 07:00 uur sta ik onder de douche, want van mooi weer moet je profiteren daar zijn wij inmiddels wel achter.

Vandaag gaan wij naar zee is de bedoeling. Om daar te komen maar nemen wij eerst bus 500 naar Sáo Bento, de metro naar Trindade, en stappen wij over in de metro naar Matosinhos. Je ziet op tv wel eens die Japanners in een metro stappen… kan er nog iemand bij, of blijft er eentje achter. Zo ging het hier ook”🥵

In Sáo Bento ging het nog, maar in Trindade waar je over kan stappen naar andere lijnen, was het peentjes zweten.

Wij blijven zitten tot eindstation Mercadonna Matosinhos. Hier is een grote overdekte markthal, waar ze op de benedenverdieping hoofdzakelijk vis verkopen. Boven vind je de groenten en levende have.

De levende have is te horen aan de Haan die voortdurend kraait. En ik zie de groene Piementos de Padron liggen. Ik zou zo een krat mee willen nemen, die zijn toch zoo lekker. Maar ja, zoveel ruimte hebben wij niet in onze koffer. En zo kopen wij niets op deze markt, en gaan wij op zoek naar de dichtstbijzijnde bushalte om verder te reizen.

Wij gaan als het ware Hop on Hop off doen met Bus 500 richting Sâo Bento, en stappen op verschillende plaatsen in en uit. En wat van de week niet lukte, lukt nu wel. En zo stoppen wij bij het oude kasteel ‘Forte Sâo Francisco Xavier’ gebouwd in 1661. Het ligt aan de Atlantische kust op korte afstand van de monding van de rivier de Douro.

Ik wandel om het kasteel heen en heb alleen nog oog voor de hoge golven, die kapot slaan op de kust. Wauw wat een geweld, zo mooi en spectaculair om te zien… al beleef ik het in het, eggie nog meer als op het filmpje.

Kitty heeft ondertussen een terrasje opgezocht, en zit te genieten in de zon. Ondertussen kan ze vanaf daar de bushalte in de gaten houden. Er stopt van alles, maar er is er maar één waar wij met meegaan en dat is de 500. En zo hoppen we weer verder, net zo lang tot wij ons rondje compleet hebben.

Vandaag zorgt deze prachtige zonnige dag, voor een mooie afsluiting, van een toch wel verregende vakantie in Porto. Wij hebben genoten van de dingen die wij wel konden doen, want dit soort stedentrips met veel hoogteverschillen zijn niet meer aan mijn Lief besteed. Ook vandaag was het zwaar voor haar, terwijl het grotendeels vlak was. Maar de artrose in haar bekken, maakt het in en uit stappen bij bussen, erg pijnlijk door de vaak te hoge afstap.

Rond half drie zijn wij weer terug bij ons hotel, en gaan rusten zodat wij weer fit zijn om vanavond uit eten te gaan. In mijn email zie ik dat ik kan inchecken voor de terugvlucht, dus ga ik dat eerst maar doen. Ik wil dit doen op de pc in de lobby, want daar kan ik de boarding pass uitprinten. Maar er is op het moment geen internet in het hotel wordt mij verteld, er wordt aan gewerkt… Dan wacht ik maar even tot het wel kan.

Vanavond is het de laatste avond dat wij hier in Porto zijn, en ik wil nog graag gaan eten bij een van de restaurants die ik voorafgaande aan onze trip naar Porto had opgeschreven. Dat was ‘The Wine Box, en vanaf het hotel is het maar 100 meter wandelen, je zou het haast kunnen kruipen mocht dat nodig zijn.

Wij worden vriendelijk verwelkomd en worden naar een tweepersoons tafeltje geleid. De naam van het restaurant zegt het al… Ze zijn gespecialiseerd in wijnen en ze hebben een hele uitgebreide wijnkaart. Het bestellen van wijnen en het eten gaat hier via een tablet, en wij maken onze keuze…

Vandaag geen wijn voor mij, ik heb eerder op de dag al bier gedronken dus nu ga ik ook voor een biertje. Ze kijken mij aan van…”Wat nou, wil jij geen wijntje?” Maar ik krijg toch een lekker biertje wat voor mij aan tafel wordt ingeschonken. Kitty blijft zoals gewoonlijk bij haar stil watertje.

Ze hebben Tapas en daar heb ik al dagen zin in. Dus ga ik voor de Patatas Bravas en ook Gamba’s aioli. Kitty besteld een soort van biefstuk kogel (niet te verwarren met kogelbiefstuk)… Hij is zo rond als een kanonskogel en ligt op een bedje van gebakken aardappel, met daaronder een heerlijke pepersaus.

Hij is perfect medium gebakken en het was heerlijk. Jullie vragen je natuurlijk af hoe ik dat weet… Mijn aardappeltjes en gamba’s waren al op, en zo mocht ik ook wat proeven. Het hele etentje en ambiance was geweldig deze avond. Zo jammer dat wij hier pas op onze laatste avond terecht zijn gekomen. Maar aan alles komt een eind zo ook aan onze laatste avond in Porto.

Terug in het hotel is er weer internet, en ga ik online inchecken op het tablet van Kitty en download de boarding pass. Morgen print ik het wel uit bij de receptie. Ik heb het tot nu altijd met een papieren boarding pass gedaan maar zet hem nu ook op de telefoon. Eens kijken hoe en of dat werkt bij mij…

Morgen worden wij om 14:30 uur opgehaald door de taxi, die ons naar het vliegveld brengt. Genoeg tijd om nog op souvenir jacht te gaan, en om een terrasje te pakken op de Ribreira Cais. Nog even genieten van het zonnetje wat voorspelt wordt.

Ter afscheid nog een mooi filmpje van Porto…

Tot morgen…