Van de laatste dag gaan wij nog even genieten. De terugvlucht naar Amsterdam is vanavond om 18:20 uur. Twee a 3 uurtjes van tevoren aanwezig is niet geheel duidelijk, dus kiezen wij maar voor 3. Het uitchecken is pas om 12:00 uur, maar dat wachten wij niet af… Dus afrekenen en onze koffers in een speciale ruimte zetten tot ons vertrek uit het hotel.

En dan gaan we shoppen… Kitty wil nog zoeken naar een mooi souvenir uit Porto. Op elke hoek vind je hier wel een  souvenirwinkel met de standaard dingetjes, maar wij zoeken liever naar iets aparts.

Nu zag ik met mijn avondwandeling een mooi zaakje, maar die zit wel op een stevige helling. Kitty wil er toch naar toe, en zo zigzaggen wij naar beneden net als toen wij nog elk jaar gingen skiën. Het werkt wel en zo komen wij halverwege de helling aan bij de winkel die ik voorstelde. Wij kopen een mooi tegeltje voor aan de wand, maar wat ook als onderzetter gebruikt kan worden. En dan nog een ander dingetje… en nog een…

En dan zigzaggen wij verder naar beneden naar de Ribreira kade, waar wij een terrasje gaan zoeken waar wij nog een paar uurtjes van de zon kunnen genieten. Wij vinden al snel een terras, waar wij naar toe gelokt worden door een viertal donkere mannen en vrouwen, die met het drank menu staan te zwaaien.

Voor mij een sangria, en Kitty gaat nu eens voor een stil watertje met een lemon smaakje. Nippend aan mijn glas sangria kijk ik rond, en zie zeker een vijftiental… (verder kwam ik niet met tellen) van die drank menu lokkers staan. Dat ze er staan begrijp ik, maar zoveel…

Hoe worden die dan betaald? Een commissie… of misschien een vast salaris. Maar dat laatste lijkt mij niet waarschijnlijk, want dan moet je wel heel veel omzet maken. Maar als mijn ogen dan weer terug gaan naar mijn glas Sangria, en waar ik €12,00 voor neer heb moeten leggen, denk ik toch eerder aan een vast salaris…

Hoe het ook zij, wij kunnen nog even heerlijk genieten van het zonnetje wat nu zo heerlijk schijnt. Wij kunnen zelfs onze jas uit doen, maar als het glas dan ook leeg is, is het ook tijd om weer terug te lopen naar ons hotel. Onze taxi is via Booking.com geregeld, het is goed en stukken goedkoper dan de regulaire taxi vanaf de luchthaven of de taxi in Porto.

Rafael is onze chauffeur en is klokslag half drie bij ons hotel om ons op te halen. In 20 minuten zijn wij al bij de luchthaven, en zijn natuurlijk veel te vroeg. Wij zijn niet de enige en gaan maar op een bankje zitten, tot het moment dat het inchecken begint.

Als ik in de rij sta te wachten totdat ik mijn koffer kan droppen, komt er een jong echtpaar met kind  achter mij staan. De koffer is enorm waarvan ik mij toch af vraag wat daar nou in zal zitten. Daar moet ik toch het fijne van weten… en het zet mij aan het denken. Zal ik het vragen?? Want ik dacht nu aan dat filmpje van die dakkoffer!!

Natuurlijk vraag ik dat, want als ik dat niet doe krijg ik daar weer slapeloze nachten van. Dus vraag ik aan de jonge vrouw wat er in die hele grote reiskoffer/ tas zit. Ze begint een beetje te lachen… “Nee hoor, mijn schoonmoeder hebben wij niet bij ons. Hier zitten onze Kite spullen in.” Nou dat weet ik dan ook weer, hoef ik mij daar ook geen zorgen meer over te maken.

Na het droppen van onze koffer meteen door naar de security check, en natuurlijk werkte mijn boarding pass op mijn telefoon niet. Maar ik had ook niet anders verwacht. Wat doe ik verkeerd? Het scherm goed schoonmaken heb ik al gehoord; Het scherm helderder zetten. Natuurlijk had ik voor de zekerheid ook de papieren boarding pass bij. Ook bij het boarden werkte het niet!! Maar dan vullen ze het boekingsnummer in, en kan je zo door. Nou ja volgende keer beter!!

De vlucht en terugreis verliepen voorspoedig, en zo staken wij op zondagmorgen om 00:02 uur de sleutel weer in het sleutelgat. Wij waren weer thuis, veilig en wel…