Voordat je het weet heb je er zo maar een bijnaam… “De Schuivende Reporter” bij… Eigenlijk had ik helemaal geen Blog aan Carnaval willen wijden, maar ja dan gebeurt er iets wat anders is dan in andere jaren, Ja en dan moet je wel… Dus bij deze…

Het zit er op… Vijf dagen lang even al je zorgen vergeten op het Belangrijkste feest van alle onbelangrijke dingen. Eigenlijk duurt de Carnaval maar vier dagen, maar dan verzint er iemand wel weer iets waar Kitty en ik vinden dat wij niet mogen ontbreken, en zo worden het al gauw vijf dagen. En dan zijn wij nog geen eens naar het Haringhappen geweest, want dan zijn het er al weer zes, en je moet toch eens tevreden zijn vind ik.

Vrijdag:

Op vrijdag is 3 Uurkes Vurraf de traditionele aftrap van Carnaval in Brabant, dat georganiseerd wordt door Omroep Brabant. Nu hadden Willy & Diana hun schuur en de repetitie ruimte van ons 3de Helft Dweilkapelleke en van ‘Feestkapel Vrug Ligt’, omgetoverd in een heuse 3 Uurkes Vurraf feesttempel.

Dus vierden wij hier onze 3 Uurkes Vurraf, alles volgend op een groot scherm. En zo hadden wij er weer een gezellig feestje bij, waar wij werden voorzien van een hapje en drankje. En aan het eind ook nog een door Willy & Diana klaargemaakt stamppotten buffet.

Na dit extra feestje op vrijdag togen Kitty en ik naar huis om uit te rusten. De Feestkapel deden hun naam eer aan en konden meteen door naar hun eerste optreden van deze Carnaval 2023.

Zaterdag: Gewoon een gezellig feestje waar wij allereerst de aanwezige toeschouwers, langs de route van de Jeugdoptocht vermaken met onze muziek. Daarna door naar het Groot Moelenbal voor een optreden, en dan door naar de Italiaan, om te eten maar ook om muziek te maken. Kortom een prachtige dag met mooie muzikale klanken.

Zondag: De dag dat DSR… ‘De Schuivende Reporter’ wordt geboren.

Het had een gewone Carnavals zondag moeten worden maar dat was ie allerminst. En dat begon al met het vinden van een fijne plek waar je ongestoord muziek kunt maken. Want op ons vertrouwde plekje bij Italiaan Brigantino, kwam naast ons een partytent te staan met Boenke boenke boenke muziek. De loeiharde muziek ging aan en de aso’s hielden geen rekening met ons.

Daar konden wij niet tegenop boksen, dus verkasten wij naar een plek in de Boterstraat. Achteraf… bleek dat een perfecte plek te zijn.

Wij vermaakten de toeschouwers met onze muziek totdat de optocht stoet ons bereikte. Vanaf dat moment hoeven wij alleen maar gaten van stilte in te vullen. Dus ook tijd om naar de mooie optocht te kijken, en mooi was ie zeker.

De optocht wordt altijd voorafgegaan door een belangrijke wagen waarop alle sponsoren vermeld staan. Belangrijk zijn ze, om zo’n groot evenement als een Optocht te kunnen betalen. Dan volgt de grote wagen van de Jeugdprins, en de grote wagen van de Stadsprins…

en dan nog een grote Engelse dubbeldekker, waarop de Oud Stadsprinsen een plaatsje hebben kunnen vinden. Ik loop om de dubbeldekker heen om een foto te maken van mijn zwager, rechtsboven op de foto, en ga dan weer terug naar mijn 3de Helft Dweil kapelleke.

Maar iets is er niet pluis met die Dubbeldekker want hij begint recht voor onze neus te roken. Eerst denk je nog “dit hoort erbij, zo’n rookmachine weet je wel”. Maar nee het gaat steeds harder en hij kan gelukkig linksaf een parkeerterrein opdraaien, waarna de Oud Prinsen maken dat ze beneden komen, niet wetende wat er aan de hand is.

Iedereen in rep en roer en er wordt al om een brandblusser geroepen. Op dat moment wordt de DSR… de schuivende reporter geboren, want hier wil ik het fijne van weten. Zodoende kom ik elke keer weer te laat als de dweilkapel een nummertje gaat toeteren. Maar ja als je een Blogger bent, ben je altijd op zoek naar nieuws.

De brandweer moet er zelfs aan te pas komen…

In de krant staat dan ook… De bus van Dennis, Sjaak en Peer heeft zondag tijdens de Osse optocht vlam gevat. De Osse brandweer werd rond de klok van tien voor twee opgeroepen voor een brand in de machineruimte, van een carnavalswagen en moest zich met loeiende sirenes en zwaailicht een weg banen door de optocht. Eenmaal gearriveerd was de brand snel geblust.

Kijk… Zo maak je nog eens wat mee als Blog Reporter.

Als de optocht voorbij is begeven wij ons naar de grote feesttent op het Ossekoppenplein. Hier zijn wat optredens van bekende zangers, en hier vind ook de prijsuitreiking voor de winnaars van de optocht plaats. Wij hoeven geen muziek meer te maken en zoeken een plaatsje dicht bij het podium en de tap…. en genieten van de reuring in de tent.

Eigenlijk heb je als dweilkapel een vaste bierdrager nodig, die ons voorziet van de nodige drankjes ( hij hoeft ze niet te betalen). Het is zo fijn als je biertje klaar staat als wij klaar zijn met toeteren. Maar helaas is bij de sollicitatie gesprekken nog niemand door de ballotagecommissie gekomen.

Want over deze belangrijke taak wordt vaak heel laatdunkend gedacht, terwijl hem /of haar een heel belangrijke taak wacht. Want het is iemand die precies op tijd zijn ding… en dat is bier halen, moet doen. Tot nu toe is er nog niemand die dat stipt op tijd kan.

Dus moeten wij onze drankjes zelf halen. Iedereen doet dat op zijn beurt, maar gebleken is dat kleine personen er het meest geschikt voor zijn, want die wringen zich overal door. En zijn dus meestal heel snel aan de beurt…

Ik ben er totaal niet geschikt voor!!

Na een fantastische vrijdag, zaterdag en zondag, is het tijd voor Dweilmoandag zoals het grote dweilfestijn op deze dag heet. Een twintigtal kroegen doen mee en zoals elk jaar ziet het weer zwart van het volk, die in een lange polonaise van kroeg naar kroeg dweilen om daar hun dweilkaart vol stempels te krijgen.

Bij elk café worden weer felbegeerde buttons uitgedeeld aan de deelnemers, een tastbaar bewijs dat je aan deze tocht der tochten hebt meegedaan. Er zijn een twintigtal van deze prachtige buttons te verzamelen dus als fanatiekeling kun je je lol op.

Omdat het zo druk is kunnen wij met onze 3de Helft Dweilkapel bijna nergens naar binnen. Een poging wagen wij nog bij ‘De Groene Engel’ maar komen niet verder dan tot Aarstengel Gabriël in de hal.

Daarom bouwen wij ons eigen Feestje in de driehoek bij de Hema, waarbij wij met onze rug naar de oude Wehberg staan. Wij hebben het hier omgedoopt tot het Derde Helftplein. Wij vermaken de voorbij dweilende kroeglopers met onze muziek en delen kleine Jagdbitter borreltjes uit.

Alle Carnavals dagen sluiten wij om 19:00 uur af met een gezamenlijk diner, en dat bevalt ons prima, en de horeca is er blij mee… De tijd dat wij tot diep in de nacht door gingen hebben wij achter ons gelaten, en dit is een stuk relaxter.

Dinsdag:

Het is alweer de laatste dag van deze Carnaval, en die starten wij met een lunch bij Brasserie la Colline. Ook al weer zo’n leuk evenement wat wij, als het aan mij ligt, er in gaan houden, want het was gezellig en het was lekker. Heel relaxt allemaal want om 14:30 uur hebben wij pas ons eerste optreden op het ‘Marktbal’ van café Bellevue.

Onze dweilkapel is niet zo heel erg groot, en deze carnaval waren wij extra gehandicapt want wij hadden wij ook nog eens geen kleine trom. En dat is een heel groot gemis. Onze slagwerker Geri moest door ziekte verstek laten gaan, maar gelukkig voelde hij zich goed genoeg om bij beide optochten wel van de partij te zijn En daar waren wij heel blij mee…

Maar bij een binnen optreden hadden wij over het algemeen geen kleine trom. En dan ben je erg blij als iemand van een andere kapel zijn diensten aanbied, zoals bij het Marktbal. En dan merk je pas wat je al die tijd mist, want nu worden al die lege plekjes mooi opgevuld en geeft het houvast.

Het Marktbal is als vanouds gezellig en wij genoten dan ook van de andere aanwezige dweilkapellen. Wat wij vandaag ook moesten… is alle consumptie munten opmaken, want die zijn volgend jaar niet meer geldig. Dus zonder een vaste bierdrager in ons midden, moest ik constateren dat het de vrouwen zijn die dit op zich nemen, en de heren hier onderuit proberen te komen… Volgende keer zijn Jullie aan de beurt hoor!!

Al met al is het toch nog een heel erg lang verslag geworden. Maar ik weet dat ik namens de anderen van ons 3de Helft Dweilkapelleke en aanhang mag spreken, dat wij een machtig mooie Carnaval hebben beleefd met ons allen.

De afsluiting en evaluatie over deze Carnaval vind bij mij thuis plaats. Wij zijn daar op ingericht… nog een laatste keer samen een biertje drinken met ons allen. Daarbij nog wat aansterken met drumsticks, gehaktballetjes in satésaus, pinda’s worst, kaas en stokbrood… en dan zijn wij toch echt klaar om te gaan vasten.

Tot volgend jaar!!