Zwijmelen op Zaterdag…(12)

Van de week heb ik mijn overloop opgeruimd. Eigenlijk viel er maar weinig op te ruimen want het enige wat zich op die overloop bevind is een boekenrek. Een boekenrek met het merendeel fotoboeken, met daarnaast reis en taalgidsen, landkaarten wat gewone boeken en dozen met gebruiksaanwijzingen. En als je niet zo vaak op die overloop de boeken in kijkt, worden ze wat stoffig. Dus tijd om alle boeken er maar eens uit te halen, en af te zemen en weer te ordenen.

Maar ja dan begint het…. je zit in die foto boeken te kijken en je hele leven komt aan je voorbij. En dat gevoel wordt nog eens versterkt, als ik de Zwijmel van vandaag op de achtergrond draai. Ik sluit mijn ogen en ben verkocht…

Mijn zwijmel vandaag is van Richard Galliano, en is een Franse jazz-accordeonist, bandoneonist en componist. Hij werd al op jonge leeftijd aangetrokken door de muziek, beginnend met de accordeon op 4-jarige leeftijd,  natuurlijk beïnvloed door zijn vader Luciano die ook accordeon speelde. 

Na een lange en intense studieperiode (hij volgde lessen trombone, harmonie en contrapunt aan de Academie voor Muziek in Nice), op 14-jarige leeftijd, in een zoektocht om zijn ideeën over de accordeon uit te breiden, begon hij te luisteren naar jazz en de platen van de trompettist Clifford Brown. Richard Galliano drukt zich uit in alle muzikale velden, van klassiek tot jazz. Op de accordeon is het een virtuoos en laat prachtige muziek horen. Ik vind het persoonlijk heel mooi als hij optreed met zijn eigen sextet zoals ook in deze Zwijmel.

16 reacties Voeg uw reactie toe

  1. AnneMarie schreef:

    Kan me helemaal vinden in jouw mening over deze accordeonist. Hij speelt prachtig en dat jazzy achtige kan mij ook wel bekoren.
    Ik houd toch wel van accordeon, misschien ligt het wel aan de leeftijd.

    Like

    1. Rikit schreef:

      Ik kwam hem weer tegen op zoek naar een zwijmel, en vond het zo mooi dat ik ben blijven hangen en al weer heel veel moois van hem heb gehoord. Een goede kennis en vriendin van mij spelen accordeon, daarom ben ik er ook van gaan houden. Maar de allereerste keer dat ik er mee in aanraking kwam, was tijdens muziekles op school, want toen kwam Harry Mooten spelen en speelde hij nummers van Bach, wat ik toen nog behoorlijk zware kost vond.

      Geliked door 1 persoon

      1. AnneMarie schreef:

        Misschien moet je deze dan ook eens luisteren.
        Wel een stukje van Bach maar op de accordeon en ozo mooi.
        http://60plusenbewegen.com/2019/03/09/accordeonist-op-station-antwerpen/
        Het is heel vreemd maar ik begin meestal bij de zwaardere stukken van componisten alles wat ik daarna hoor valt dan 100% mee. Ik doe graag moeilijk misschien.

        Like

      2. Rikit schreef:

        Ik zag dat ik dit bij Jou al geliked heb in 2019. Jazeker, dit kan ik zeker waarderen, en ik zou zeker stil blijven staan en luisteren.

        Like

      3. AnneMarie schreef:

        Oh leuk. Maar geen straf om er nog een keer naar te luisteren lijkt mij.

        Like

      4. Rikit schreef:

        Zeker niet😊

        Like

  2. Melody schreef:

    kijk dát is het verschil in den beginne… hij wilde spelen op de accordeon en ik moest … zij het dan 3 jaar ouder (7 was ik) dan hij…..

    (verschil in talent laat ik hier natuulijk in het duister staan *grijns*)

    Je hebt me in ieder geval weer verblijd met iets moois…

    En zo’n kast… die heb ik niet,althans niet met de inhoud die hij bij jou hheeft.

    Fijn weekend

    Like

    1. Rikit schreef:

      Ik kwam gisteren een clip tegen uit 2014 waarin hij samen met zijn vader speelt. Ik vind dat altijd weer prachtig, als het van vader op zoon of dochter gaat. Ik was een nakomertje en mijn vader is gestorven toen ik 18 jaar was. Die *grijns* geloof ik best, maar ik geloof dat dit bij Jou wel goed zit. Maar ja… als er dwang achter zit voelt het nooit prettig, maar kan het nog steeds talent zijn. Fijne Zondag…..

      Like

  3. skar schreef:

    Heel leuk verhaal over de boeken, en ja als er foto boeken tussen zitten , komt vanzelf het verleden terug, over stof laten we het maar niet hebben, vervelend spul, dat je weg zwijmelt bij deze muziek vind ik niet vreemd, de accordeon is mij sowieso niet vreemd, vroeger op verjaardagen nam mijn neef altijd zijn accordeon mee, plus in het dorpje waar ik woonde, hadden we een accordeon streek orkest, heel leuk……dank je voor het plaatsen van dit soort muziek, het leuke aan deze opdracht, het onbekende wat je zelf niet snel luistert……
    Fijn weekend

    Like

    1. Rikit schreef:

      Ik heb in een orkest gespeeld waarvan onze toetsenist ook accordeon speelde, en daar kon hij de hele tent mee op stelten zetten. Maar voor de eerste keer kwam ik in aanraking met de accordeon tijdens muziekles op school, want toen kwam Harry Mooten spelen en speelde hij nummers van Bach. Dat vond ik als 12 jarige toen nog behoorlijk zware kost. Fijne dag nog!!

      Like

  4. Neeltje schreef:

    Ja, verdwijnen in fotoalbums. Ik herken het!

    Like

    1. Rikit schreef:

      Dan kan een opruim klus echt lang gaan duren, want ik ben nog steeds niet klaar!!

      Like

  5. Liesbethblogt schreef:

    Die kan spelen! Erg mooi en zoveel beter dan wat mn buurman doet.

    Geliked door 1 persoon

  6. Natasja Coli schreef:

    Ik heb altijd als eens op zo’n harmonica willen spelen.
    Het is in mijn leven nog nooit als zodanig voorbij gekomen.
    Hij kan écht spelen, deze man!

    Like

  7. Sabine schreef:

    Geweldig instrument. Mijn vader speelt het ook sinds zijn 13e. Dus als kind groeide ik op met dit geluid. De melancholie van dit prachtige instrument!!! Prachtig en dank voor deze blog.

    Geliked door 1 persoon

    1. Rikit schreef:

      Graag gedaan Sabine. Wat leuk dat je vader ook al vanaf zijn jeugd accordeon speelt.

      Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie