Om na je pensioen in contact te blijven met je vroegere collega’s, moet je toch wat verzinnen om te voorkomen dat die contacten niet verwateren. Zo heb ik op mijn werk twee eet clubjes, waar ik twee keer per jaar uit eten ga, mits corona geen roet in het eten gooit.

Mijn Lief Kitty heeft zo ook twee groepen. De ene en wat oudere groep (de Nakijk) en de wat latere groep (het Lab). De Nakijk gaat 2x per jaar uit eten, en het Lab… die de Mocca Lady’s heten komen een vijftal keren per jaar bij elkaar op de koffie. Vandaar de naam ‘Mocca Lady’s.

Over die laatste wil ik het hebben omdat die deze week bij ons te gast waren. Bezoek en Corona… Daar moet je mee oppassen, en dat doen wij dan ook. En zo ontvangen wij onze gasten beneden in de serre. Daar staat een tafel waar je met tienen rondom kan zitten, maar ze zijn maar met vijven dus is afstand bewaren geen probleem. Zeker omdat… en Wij gaan daar van uit… het verstandige mensen zijn die de Corona regels naleven.

In voorjaar zomer en najaar is de serre een fijne ruimte om te zitten, maar in de winter is het een ander verhaal. Om het voor de visite behaaglijk te maken moet het wel verwarmd worden, wat op zich geen probleem is. Dus lekker het gaskacheltje aan en de serre aangekleed in kerstsfeer.

Een dag van tevoren stond ik al weer in de keuken om een heerlijke Tortilla Española… te maken. Daarbij nog wat andere tapas hapjes en de Lady’s konden komen.

Het werd een gezellige koffie en spa-blauw middag!! Er was er maar een die aan de wijn zat, en dat was ik. Ik hoor niet bij het vaste groepje van Mocca Lady’s, maar omdat het bij ons thuis was… werd ik aangesteld om hier de service van het inschenken te verlenen, en voor de hapjes te zorgen.

Dat ik aan de wijn zat had een speciale reden… Mijn Lief had namelijk een witte lege fles nodig om daar kerstverlichting in te doen. Van die lampjes met daaraan een kurk waar de batterijtjes in zitten. Wij hadden in de koeling nog een fles Portugese Rosé in een doorzichtige witte fles, dus werd afgesproken dat ik die zou ontkurken. Twee mensen blij toch!! Kitty met de lege fles en ik was very amused over deze heerlijke rosé.

Van een koude serre was geen sprake, want de temperatuur gaf op een gegeven moment 25 graden aan. Wat een kacheltje, een tiental kaarsen en zes dames in de overgang niet teweeg kan brengen. Wat hadden wij dat gemist… om eindelijk weer eens visite te hebben. Wij hebben op een fijne manier bijgetankt en kunnen er weer een tijdje tegen, ongeacht wat Mark en Hugo ons komende week weer te vertellen hebben.