Voor mijn vijfde etappe reis ik vandaag weer vanuit Oss met het openbaar vervoer naar Nuenen. Dat is Bus 305 naar Uden en dan met Bus 322 naar Nuenen. Gepland is naar Koningshof in Veldhoven, een afstand van 24,4 km en de route voert mij naar Eindhoven, langs de Dommel en door het centrum richting Veldhoven.

Het is wel een etappe die een groot stuk langs de Dommel gaat, en dwars door het centrum van Eindhoven. Even doorbijten dus en hopen dat het langs de Dommel niet te nat is. De verhalen van zij die mij voorgingen klinken niet best, en daarom heb ik een alternatief achter de hand. We zullen het zien…

Om 6:46 uur stap ik op de bus en om 08:07 uur sta ik in Nuenen. Er hangt een beetje een ochtendnevel en het zonnetje gloort aan de horizon. Er is 19 graden voorspeld en daarom heb ik alleen mijn merino wollen T-shirt en vest aan. De windstopper in mijn backpack heb ik als reserve.

De laatste dagen heb ik best wel veel last gehad van mijn voet, enkel, achilles etcetera… Dus ik zie wel hoe het gaat en houd de bankjesapp bij de hand. Het is natuurlijk ook terrasjes weer, daar ga ik van profiteren.

Ik zie ook wel op tegen die 24,5 km, vroeger nooit een probleem maar nu niet vanzelfsprekend. Maar als ik zo’n 5,5 km gelopen heb kijk ik er al weer heel anders tegenaan, want dan zijn het er nog maar 19😀

De lente begint nu toch echt tot bloei te komen. De vogeltjes sjielpen op hun best, dat is hier toch veel beter te horen dan in mijn stadse tuin. Ik hoor boven mij een Specht hameren, maar hoe ik mijn ogen ook de kost geef… hoor ik hem wel maar zie ik hem niet.

Het begin van mijn wandeling komt mij bekend voor, en ik vermoed dat dit tot in Eindhoven zo zal zijn. Vorig jaar liep ik met Tilly dit gedeelte ook met Ons Kloosterpad. Ik kan hier gewoon de foto’s van vorig jaar voor gebruiken, maar dat doe ik natuurlijk niet.

Zo tegen tien uur zit ik in het zonnetje aan de Dommel, heerlijk is het er. Ik besluit mijn vest uit te doen, een beetje fris is het nog wel maar als ik even op weg ben merk ik er nog maar weinig van. Nog een stukje langs de TU Campus en dan ben ik al bij het station, en gaat de route onder het spoor door.

Ik raak ergens het spoor bijster, en kom nu helemaal niet langs de Catharina kerk. Weet ook niet meer of ik het zo bewust anders gepland heb, om natte passages langs de Dommel te vermijden. Ik weet waar ik naar toe moet en dat is het belangrijkste.

Wandelend in de Willemstraat moet ik erg naar het toilet, dus ga ik bij de eerste de beste eetgelegenheid naar binnen. Ik bestel alvast een gemberthee en een worstenbroodje, en maak gebruik van het toilet.

Ik vraag maar meteen of ze soms een stempel hebben, dan heb ik tenminste iets in mijn Pelgrimspaspoort staan vandaag. Erg groot is ie niet maar het is er een.

Mocht je soms een keertje in de Willemstraat komen dan is worstenbroodjes bakker Houben een aanrader. Na mijn pauze gaat het weer verder en kruis ik regelmatig de Dommel, maar zie nergens meer de welbekende routebordjes. Die kom ik pas tegen net voordat ik bij de Klotputten ben.

Hier neem ik ook mijn volgende pauze. Ik merk wel, dat als ik zo om het uur pauzeer het aanmerkelijk beter gaat met Kreun. Voor diegenen die Kreun nog niet kennen…

Het is heerlijk toeven op het bankje aan de Klotputten, mijn schoenen heb ik uitgedaan. In de verte raast het verkeer over de A2 en A67, hier moet ik de Dommel volgend, onder de viaducten door op weg naar een mooi stukske natuur. Eindelijk laat ik hectiek van stad en snelwegen achter mij.

Ik kan merken dat het lunchtime is, en veel werknemers van ik denk ASML even een rondwandeling maken. Ze hebben allen een badge zie ik. Ik kan ze geen ongelijk geven met het natuurschoon waar ik nu wandel. En als je op het pad blijft is er niets aan de hand, maar de weiden en akkers zijn erg nat.

Ik kom bij een prachtig vlonderpad wat door een moeras kronkelt. Halverwege staat een bankje waar ik heel kort plaats neem. Jammer dat ik door het hoge riet geen uitzicht heb, vandaar de korte pauze.

Na het vlonderpad moet ik linksaf en volg ik een Boerenlandpad. Mijn geplande route zegt rechtdoor… maar het Camino Brabant route paaltje wijst naar links. Dus zoom ik in op de route en zie dat het weer een pad langs de Dommel is. Het gras is erg nat zie ik en daarom vervolg ik mijn weg rechtdoor. 200 meter verderop komt toch alles weer bij elkaar.

Ik moet nog wel een modderige passage slechten, en dan is het maar weer goed dat ik met mijn wandelpools loop om een beetje houvast te hebben.

Ik heb gezien dat de route naar de Volmolen… in Waalre gaat. In alles wat draait op wind of water ben ik in geïnteresseerd, maar ook deze molen is nu niet in bedrijf, net als die in de vorige etappe naar Nuenen. Jammer is dat wel… Ik kijk wat rond en maak enkele foto’s. Tegenover de Volmolen is horeca en het restaurant is vernoemd naar, hoe kan het ook anders de Volmolen.

Om mijn weg te vervolgen moet ik een stukje terug lopen, en dan oversteken. De route loopt verder tussen het restaurant en een camping door. Even verderop wandel ik tussen de sta- caravans, en op het moment dat ik denk, “waar kom ik nu weer terecht” staat er een bord met wandelroute rechtdoor. Gelukkig maar… Ik zag mij al ronddwalen over de camping op zoek naar het pad of uitgang.

Hier staan ook rood witte bordjes van het Pelgrimspad, de LAW 7-2. Het is nog een viertal kilometers als ik een bankje zie, op de splitsing waar ik scherp rechtsaf moet. Er is al weer een uurtje voorbij dus tijd voor een pauze. Even heerlijk zitten en wat afkoelen, ik heb een hoofd als een boei voel ik… en de foto liegt niet.

Een tweetal dames met een hondje, passeren mij op het moment dat ik zit te eten. Zij vertellen dat ze ook Camino Brabant aan het wandelen zijn, gestart in Eindhoven en ze wandelen naar Veldhoven. Ze wensen mij een fijne voortzetting en wandelen verder. Een zestal minuten later ga ik ook weer verder.

Komoot zegt… Volg deze weg 700 meter. Helemaal aan het eind van deze weg zie ik het tweetal met het hondje lopen. Voor mij een richtpunt, niet zozeer om ze in te halen maar om mijn zinnen ergens anders op te richten. Want als je alleen loopt voel je elk pijntje wat zich openbaart, en bij mij is er dat eigenlijk altijd wel.

Dus de pas er in en bij het bord Veldhoven heb ik ze zo goed als ingehaald, en dat is na 3 km. Het gaat ook lekker en het is dat ik bij Koningshof weer op de bus naar huis stap, anders was een grotere afstand vandaag geen probleem geweest. De ene week is de andere niet, dat blijkt maar weer.

Bij de Maria kapel van Heers maak ik nader kennis met deze twee dames. Het zijn Saskia uit Chaam en Stien uit Baarle-Nassau die, zo vertellen ze mij elke maand een keer met zijn tweeën een wandeling maken. Ook zij zijn ervaren lange afstand wandelaars. Al te lang kan ik niet blijven praten, want…

Het is nog maar 1,0 km en ik wil de bus van 15:16 uur halen. Er schijnt op het Congrescentrum Koningshof ook nog een kapelletje te zijn, waar een stempel ligt maar die zal moeten wachten totdat ik de volgende keer hier weer verder ga.

Nu heeft de bushalte met bus 319 voorrang. Ik sluit mijn navigatie Miep af, en bind mijn stokken weer vast aan mijn tas. Hij mag wat mij betreft komen en ik hoef ook maar een zestal minuten te wachten en dan is ie er al. Ik stap in, vind een mooi plaatsje en begin aan dit Blog.

Ofschoon ik ook met de trein naar huis kan, neem ik toch weer de bus. Dat sluit beter op elkaar aan, en vanaf de bushalte is het nog geen 200 meter lopen naar huis.

Om 17:15 uur ben ik weer thuis…

Tot een volgend keer voor mijn Etappe 6 van Koningshof naar Vessem.