De laatste tijd, verloopt mijn training opbouw voor de 4Daagse van Nijmegen niet naar wens. Ik kan beter zeggen, dat ik vanaf  eind maart nauwelijks getraind heb. En daar baal ik enorm van….. De oorzaak, moet ik zoeken bij een verkeerde beweging die ik op mijn werk gemaakt heb. Tenminste, ik denk dat het daar aan ligt. Eerst dachten wij, mijn huisarts en ik  aan een enkelband blessure, maar de Fysio had duidelijk een andere mening. Een overbelasting….aan de binnenkant van mijn linker voet. Ik loop naast mijn schoenen. Ja ja, letterlijk en figuurlijk……Ik heb wat oefeningen gekregen van de fysio, maar heb niet het idee dat dit helpt. Na een periode van verplichte rust, mocht ik  weer  voorzichtig aan beginnen met wandelen. Maar wat is voorzichtig? Ik ben begonnen met 2 uurtjes in een lager tempo dan ik gewend was. Ik denk dat ik zo’n 10 km gewandeld had, en het viel niet mee. Aan de linkerkant van de weg loop ik beduidend beter merk ik. Dat komt natuurlijk omdat een weg een bolling heeft, en ik met mijn linkervoet naar binnen loop. Platvoeten dus

Mijn 2^e wandeling met Pinksteren ging al een stuk beter  vond ik zelf, en ben toen 5 uurtjes op pad geweest, een kleine 28 km incl. pauze. Niet slecht voor een tweede keer, maar of het gezond is…ik denk het niet. Ik heb de nacht er na geen oog dicht gedaan, zo’n erge pijn had ik. Morgen moet ik naar de podotherapeut, en ik hoop dat het met een stel nieuwe steunzolen is opgelost. Ik denk er niet over om nu al op te geven, maar het moet wel verantwoord blijven, want als ik na elke 4 daagse dag niet kan slapen van de pijn, zal ik de eindstreep  zeker niet halen. Ik ben tijdens het lopen ook teveel bezig met die vervelende blessure. Dus ik moet mij focussen op andere dingen, en telkens weer mijn grens verleggen om verder te komen.