Fleetwood Mac
Twee bands. De ‘echte’ van 1968 tot ongeveer 1972… en de andere met Lindsey Buckingham en Stephanie Nicks daarna. Daar gaat mijn volgende Zwijmelen op Zaterdag over.
Peter Green, geboren als Peter Allen Greenbaum (Londen, 29 oktober 1946 – 25 juli 2020) was een Brits gitarist, vooral bekend geworden als oprichter van Fleetwood Mac.
Zijn eerste gitaarakkoorden leerde Green op tienjarige leeftijd op een akoestische gitaar, Hank B. Marvin van The Shadows was zijn held. Een paar jaar later startte Green zijn omzwervingen in de uiterst levendige Britse bluescene van die dagen. Hij speelde onder meer met zanger Long John Baldry, en kwam in aanraking met drummer Mick Fleetwood.
Op zeker moment was hij aanwezig bij een show van John Mayall en zijn Bluesbreakers, waar ene Eric Clapton zojuist de band had verlaten. Na enige vijven en zessen nam Green deze post over, maar dat was niet van lange duur, want Mayall prefereerde toch zijn favoriet, Clapton.
In 1967 richtte Green samen met drummer Mick Fleetwood en bassist John McVie de band Fleetwood Mac op. De band had groot succes met songs als Black Magic Woman, Oh Well, Albatross, Need Your Love So Bad en The Green Manalishi.
Peter Green kreeg evenwel te maken met in ernst toenemende psychische problemen, die naar verluidt werden versterkt door het gebruik van hallucinogenen. Hij verliet dan ook spoedig de band, die na hem een andere richting in sloeg, en met diverse bezettingswisselingen uitgroeide tot een van de meest succesvolle poprockbands ter wereld, met als hoogtepunt het album Rumours, dat in 1977 verscheen.
Van Peter Green verschenen nog vrij regelmatig albums, waarop hij zich een bekwaam bluesgitarist toonde, al was zijn deelname aan de muziekwereld grillig en wisselend. In de openbaarheid verscheen hij niet graag.
Als je gaat zoeken op YouTube naar de eerste nummers van Peter Green’s Fleetwood Mac, kom je de mooiste nummers tegen zoals onderstaand nummer ‘All Over Again’
.Voor meer Zwijmels op zaterdag, of als je ook zin hebt om mee te doen ga je naar Natasja van ’t Pumpke
Rianne Blogt 
Mooi stukje geschiedenis van een van de beste bands ooit.
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal mee eens, en daarom gaat mijn volgende Zwijmel weer over deze geweldige groep!!
LikeGeliked door 1 persoon
Top!
LikeLike
Prachtige zwijmel, mooie nummers, met Peter Green begonnen ze als een blues band, alle nummers die jij benoemt heb ik op een album staan, zelf vind ik Oh Well part 1 72 prachtig….
Zeker werd het niet minder toen Stevie en Lindsey bij de band kwamen, anders maar zeker niet slecht, vooral bij live optredens zijnLindsey Buckingham en Stevie fantastisch, plus dan komt het fantastische gitaarspel van Buckingham naar voren, jammer dat hij zijn solo carriere voorrang gaf, en kort geleden uit de band werd gezet, omdat ze gingen toeren, heb na dat voorval nog niet gekeken wie zijn vervanger is geworden…..
LikeGeliked door 1 persoon
Oh Well had ik eerst klaar staan, maar koos later voor Black Magic Woman. Ik denk dat ik in een latere Zwijmel nog een keer terug kom, met ‘De Peter Green Splinter Group’ waarin ook mooie blues nummers te beluisteren zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie zwijmel. Het was mijn zoon, de metalhead, die mij keer op keer wees op de schoonheid van de nummers van Fleedwood Mac.
En hij had gewoon gelijk 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
😊😊 In het eerste begin waren er vooral mooie blues nummers te beluisteren.
LikeLike