Vanmorgen een wandelingetje in de buurt gemaakt. Het weer nodigde niet echt uit met de welbekende 50 tinten grijs, maar omdat ik sinds de Andreas Schotel wandeling niet meer op pad was geweest, wilde ik er gewoon even uit.

Een wandeling in de buurt… Ach hoe vaak ben ik al een wandeling al niet zo begonnen. Ik woon aan een rotonde met vijf afslagen, en op twee er van kan ik direct naar het bos. Een derde met een kleine omweg.

Alle drie komen ze uit bij het Vierwinden bos. Vandaag kies ik voor de kleine omweg en kom eerst aan de Hazenakker vijver (1) voorbij. Ik volg het pad en probeer wat foto’s te maken van het gebladerte maar krijg het niet goed voor elkaar. Telkens zit er zo’n rare grauw lichtzweem in het beeld, dat wil ik helemaal niet.

Dus ga ik verder… er komt een groep scholieren mij tegemoet met zakken vol herfstgroen. Wat zullen zij er mee gaan doen… gaan ze het gebruiken om er mooie herfststukjes van te maken of ter decoratie. Het is er echt de tijd voor… Het bos begint al te kleuren maar de echte kleurenpracht ontbreekt nog. Nu draagt het grijze weer er ook niet echt aan bij.

Ik laat de vijver achter mij en steek de Sint Wilpertslaan over, en volg het mooie bospad (2) wat mij naar de Landerij van Tosse gaat brengen. Het is een pad wat mij vandaag geen vreugde kan schenken. Een groepje dames staan zich hier in allerlei bochten aan het wringen, ik zou er zo aan mee kunnen doen met ‘mijn Seniorenfit’ groepje. Maar ik loop gauw verder…

Nergens maar dan ook nergens zie ik de paddenstoelen, die ik eigenlijk wilde spotten vandaag. Waar zijn die toch… Ik vermoed dat Oss geen goede grond daarvoor heeft, want die ik wil zien… die kom ik hier nooit tegen. Waar zijn alle vliegenzwammen. Nu gaat dit krantenartikel over Drenthe, maar hier zal het niet veel anders zijn.

Aan het eind van dit pad steek ik de Nieuwe Hescheweg over en vervolg mijn wandeling over de Landerij van Tosse. Ook hier overheerst het grauwe… Ik geniet van mijn wandeling omdat ik het heerlijk vind om er uit te zijn, maar geef mij toch maar een zonnetje.

Ik wandel door het herinneringsbos (3)  en heb hier haast mijn rondje compleet, steek de Nieuwe Hescheweg weer over en volg het pad langs de Sint Wilpertslaan richting ‘Het Putje’ zoals de Willibrordusput bij de echte Ossenaren bekend staat. Bij het hertenkamp zie ik twee emoe’s die ik op de foto wil zetten. Eigenlijk wil ik alleen maar de kop, meer niet. Maar wat ik ook probeer, het lukt mij niet. De beesten zelf passen precies in de 50 tinten grijs sfeer, maar helaas, Jullie zullen mij op mijn woord moeten geloven dat ik geprobeerd heb om er iets moois van te maken.

Ik wandel verder en kom bij het putje, en ik voel een lichamelijk ongemak op komen zetten. Toch sla ik links het pad in… om na een 50 meter te beseffen dat ik toch beter even bij restaurant Clemens ( bij de Ossenaren meer bekend als ‘Het Putje’) naar het toilet kan gaan. Beter dan in het bos tegen een natte vieze boom aan te gaan hangen, om mijn behoefte te doen.

En ach… als ik er toch ben kan ik net zo goed een cappuccino bestellen. Loes de uitbaatster kent mij inmiddels, en vraagt of ik er iets bij wil. Maar ik vertel tegen haar dat ik net terug ben van vakantie, en met de nodige kilootjes eraan, ben terug gekeerd, en dat ik nu verstandig moet zijn.

Ik geniet van mijn cappuccino en zet daarna mijn wandeling voort in het Vierwindenbos. Dit is toch het bos waar ik vooral in mijn kinderjaren veel tijd heb doorgebracht.. Hier kom ik pas de eerste paddenstoelen tegen van deze wandeling. Niet de vliegenzwammen maar deze zijn toch de moeite waard om ze te laten zien.

Ik kom langs een troosteloze ‘Perenvijver’ maak er een foto van… en delete hem maar meteen. Het kan mij niet echt bekoren vandaag, dus wandel ik gauw door. Nu kan ik wel een kortere route nemen, maar die zit niet in mijn systeem. Dus ook al bekoord de natuur mij niet vandaag, ik maak wel mijn geplande route af.

Bij de Osse Os wandel ik het Vierwindenbos weer uit, en ook de Os kan geen glimlach op gezicht toveren. Net voor elven ben ik thuis en heb 8,0 km gewandeld. Ik kom net op tijd voor de koffie met Kitty, en vertel haar dat ik genoten heb van deze wandeling.